zapalenie jelit u psa forum
Należy wspomagać pracę wątroby swojego zwierzaka podając mu ostropest raz dziennie; pomożesz w ten sposób wątrobie tworzenie nowych, zdrowych komórek. – L- Glutamina – regeneruje ściany jelit. Dawkowanie uzgodnij z weterynarzem. – Kwasy huminowe – usuwają toksyny z układu trawiennego i przyległych tkanek.
Film o leczeniu zapalenia jelit u psów. Zapalenie okrężnicy odnosi się do ostrego procesu zapalnego okrężnicy. Jest to dość powszechna patologia z określonymi objawami. Aby uniknąć rozwoju niebezpiecznych konsekwencji, leczenie zwierzęcia musi odbywać się na czas. Pełni następujące funkcje: Przechowywanie odpadów ciała.
Jak długo trwa krwotoczne zapalenie jelit u psa? Większość przypadków nieswoistego zapalenia żołądka i jelit można wyleczyć w ciągu kilku dni, pod warunkiem kontrolowania utraty płynów i ich uzupełniania. Bardzo ważne jest monitorowanie stanu zdrowia psa przez właściciela, jeśli w okresie leczenia pies przebywa w domu.
Wśród innych niespecyficznych objawów choroby, które mogą wystąpić także w przypadku nieswoistego zapalenia jelit u dziecka, zaliczają się gorączka bez przczyny, spowolnienie dojrzewanie płciowego, zahamowanie wzrostu czy afty w jamie ustnej. Nieswoiste zapalenie jelit – wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG)
Dlatego właściciel powinien wiedzieć, jak przejawił parwowirusowe zapalenie jelit u psów i co robić pomóc zwierzakowi. Spis treści . 1. Przyczyny choroby ; 2. Objawy parwowirusowego zapalenia jelit u psów ; 3. Diagnoza zapalenia jelit ; 4. Leczenie infekcji ; 5. Intensywne procedury infuzyjne ; 6. Zastosowanie środków
nonton anne with an e season 3. Autor Wątek: Nieżyt (zapalenie) żołądka i jelit u psa :/ (Przeczytany 16868 razy) Witam! Niedawno przeprowadziłam się za granice z psem jest to mieszanka Akity z Owczarkiem Niemieckim ma 1,5 roku ,4 dni temu poszłam z nią do weterynarza ponieważ zobaczyłam że w kale suni jest krew ;/ Lekarz wykluczył choroby wirusowe i postawił diagnozę Nieżyt żołądka i jelit tak więc od 4 dni dostaje zastrzyki ale jej zdrowie się nie poprawia nic nie je wymiotuje i jej kał otoczony jest śluzem trochę nie ufam tej klinice ponieważ od 4 dni przyjmuje mnie zawsze inny lekarz i każdy mówi co innego Czy to nie dziwne?? Jeden chce przepisać tabletki inny mówi że nic nie trzeba inny że syrop inny że leczenie potrwa góra 4 dni inny że 7 już nie wiem co myśleć czy zmienić weterynarza?? Czy ktoś miał psa który chorował na to?? I dlaczego moja Barca jest taka smutna nie chce jeść ani wychodzić na spacery zaczynam się o nią bać Jak była w Polsce nigdy nie chorowała od przeprowadzki (3 Miesięcy) zawsze coś! Czy ktoś spotkał się z tą chorobą u swojego pupila?? Proszę o pomoc Zapisane Jamniczek mojej mamy miał zapalenie żołądka, niestety, nie mam dostępu do jego książeczki zdrowia i nie napiszę, jakie leki dostawał. Pamiętam, że były to zastrzyki i chyba tabletki i że jeszcze po kilku dniach leczenia zdarzało mu się zwymiotować. Nawet miałam iść z nim znów do weta, ale nagle wszystko ustąpiło. W czasie choroby był bardzo smutny, przygaszony, ledwo chodził... To nic dziwnego, kiedy żołądek nie pracuje normalnie... Trzymam kciuki za psinkę Zapisane IBDG Wrocław Bo nie chodzi sie do kliniki tylko do konkretnego weta / coś jak lekarz prowadzący/ tu odpowiedzialnosci nie ma zadnej, skoro jest za kazdym razem inny lekarz. Dowiedz się kiedy przyjmuje "twoj" i do niego chodź. Moja sunia przy zapaleniu żołądka jechala 2 tygodnie na samych kroplowkach i wydobrzala choc bylo z nia źle. No , ale my mamy stalego weta od wielu lat. Do innego idziemy tylko wtedy gdy potrzebna jest konsultacja innego specjalisty. Zapisane "Nie bierz uwielbienia swojego psa za ostateczny dowód na to, że jesteś super" - Ann Landers Forum Zwierzaki Zapisane rozpoznanie zapalenie żołądka i jelit niewiele mówi, jest to rozpoznanie kliniczne nie opisujące prawdziwej przyczyny choroby. W przypadki gdyby było to zwykle zatrucie to 4 dni podawania antybiotyku pomoże niemal zawsze. Obecność krwi jest niezbyt dobrym objawem. Jeśli jest to krew świeża świadczy to o problemie dotyczy jelita grubego. Poza tym, jeśli u psa nie występuja wymioty to skąd przypuszczenie, że problem dotyczy żołądka? wykonano badanie endoskopowe, rtg z kontrastem? W ogóle, czy wykonano jakiekolwiek badania dodatkowe? Marwet, psiak wymiotuje:...jej zdrowie się nie poprawia nic nie je wymiotuje i jej kał otoczony jest śluzemJamnik zachorował po niekontrolowanym dorwaniu się do nowej karmy, po prostu za dużo zjadł naraz tego, do czego jeszcze nie był przyzwyczajony... Barcelona, masz jakieś podejrzenia co do przyczyny choroby? Zapisane IBDG Wrocław Takie rzeczy często leczy sie objawowo bo trudno dojsc przyczyny, chyba,ze zaobserwowalismy ,ze pies zjadl cos trujacego. Ja mam do mojego weta 20 km. Czasem, po pomoc doraźna mozna pojsc za rog, ale kontynuowac juz u swojego. Tym bardziej, jesli ta doraźna pomoc nie pomaga. Zapisane "Nie bierz uwielbienia swojego psa za ostateczny dowód na to, że jesteś super" - Ann Landers Z tego co powiedział mi lekarz to może być nadwrażliwość i błędy dietetyczne,spożycie nieodpowiedniej karmy (zepsutej, zgniłej, toksycznej) lub obcego materiału (kamień, kość, drewno, chwasty) Barca to spory łakomczuszek i zjada wszystko co napotka na swojej drodze, tak więc myślę że to od jakiegoś śmiecia ,od jedzenia mało prawdopodobne bo je tą samą karmę od 6 miesięcy. Tak więc to moja wina bo jej na to pozwalałam nie zakładając na spacery kagańca chodź wiem że ma tendencje do zjadania śmieci Zaraz jadę do naszego weterynarza zobaczymy co on powie,mała dalej nie je ale dzisiaj wydaje mi się radośniejsza Zapisane Taki wszystkojad może doprowadzić do prawdziwego nieszczęścia... Czekamy na dobre wieści Zapisane IBDG Wrocław Forum Zwierzaki Zapisane No i super, całuski dla suni Zapisane "Nie bierz uwielbienia swojego psa za ostateczny dowód na to, że jesteś super" - Ann Landers Bardzo się cieszymy i życzymy zdrówka No i zapraszamy do dlaszego uczestnictwa w forum, do pisania, wstawiania zdjęć... Zapisane IBDG Wrocław A ja z kolei dziękuje za dobre rady Zapisane
Jak wspominaliśmy przy innych okazjach, psy są podatne na wiele chorób, które również możemy zaobserwować u nas. W niektórych przypadkach nie są one poważne i są tylko odpowiedzią organizmu, który stara się poradzić sobie z określoną sytuacją za pomocą własnych zasobów leczniczych. Aby właściciel zauważył te reakcje w ciele swojego pupila, konieczne jest, aby spędzał z nim czas, obserwował ją i dobrze ją poznał, aby określić te objawy, które wskazują, że coś jest nie tak. Jeśli w takich przypadkach lubisz traktować swojego psa w sposób naturalny, w tym artykule Animal Expert porozmawiamy o tym naturalne środki na zapalenie żołądka i jelit u psów. Co to jest zapalenie żołądka i jelit? Zapalenie żołądka i jelit u psów jest łagodną chorobą, chyba że jest skomplikowana. Charakteryzuje się stanem zapalnym, który atakuje zarówno żołądek, jak i jelita. W większości przypadków zapalenie żołądka i jelit jest spowodowane: reakcja ciała co próbujesz oczyścić układ trawiennyAlbo z zepsutego jedzenia, albo z patogenu. Właśnie dlatego, że zapalenie żołądka i jelit jest w rzeczywistości mechanizmem obronnym, jest to ważne wspierać Cię w naturalny sposób zamiast anulować ją poprzez leczenie farmakologiczne, chociaż powtarzamy, że to drugie będzie konieczne w ciężkich przypadkach. Post Zwierzęta są bardzo instynktowne i właśnie zachowanie ich instynktów pociąga za sobą wielką mądrość. Z tego powodu, w obliczu choroby zwierzę zwykle przestaje jeść aby cała energia ciała mogła być skierowana na proces trawienia. Z drugiej strony, niektóre zwierzęta przyzwyczajone do udogodnień życia domowego są naprawdę żarłoczne i nie przestają jeść, nawet gdy są chore. W takim przypadku właściciel może zainicjować 24-godzinny okres postu, co oczywiście odnosi się do niedożywienia, ale nie nawodnienia. W tym okresie pies musi mieć wodę lub jeszcze lepiej domowe doustne serum nawadniające. Kontrolowany post przez 24 godziny pozwala na łatwiejsze oczyszczenie układu pokarmowego i zapewnia szybszy powrót do zdrowia po zapaleniu żołądka i jelit. Naturalne środki na zapalenie żołądka i jelit u psów Oprócz znaczenia postu i stopniowe przywracanie normalnego żywienia po okresie niedożywienia, Masz inne naturalne środki, które są bardzo przydatne w łagodzeniu objawów związanych z psim zapaleniem żołądka i jelit: Czosnek: Toksyczność czosnku u psów była szeroko dyskutowana, a prawda jest taka, że kluczem jest ilość. Kiedy pies zacznie wracać do swojej zwykłej diety, bardzo pomocne będzie codzienne siekanie ząbka czosnku w jedzeniu. Czosnek jest wysoce antybakteryjny i pomoże układowi trawiennemu skutecznie zwalczyć możliwą infekcję. Probiotyki: Probiotyki to produkty zawierające szczepy pożytecznych bakterii obecnych we florze jelitowej organizmu. Z tego powodu bardzo ważne jest, aby zaopatrzyć się w konkretny probiotyk dla psów. Ten produkt pomoże złagodzić objawy i poprawić obronę jelit. Nux Vomika: Nux Vomica jest szeroko stosowanym lekiem homeopatycznym na dolegliwości żołądkowo-jelitowe. W tym przypadku zastosujemy rozcieńczenie 7CH i rozcieńczymy 3 granulki w 5 ml. Z wody. Podamy go doustnie za pomocą plastikowej strzykawki. Inne wskazówki dotyczące naturalnego leczenia zapalenia żołądka i jelit psów Jeśli Twój pupil ma zapalenie żołądka i jelit i chcesz naturalnie leczyć tę chorobę, ważne jest, abyś był odpowiedzialny, Poniższe wskazówki pomogą Ci poprawić zdrowie Twojego psa: Jeśli zapalenie żołądka i jelit nie ulegnie poprawie w ciągu 36 godzin, należy udać się do weterynarza Jeśli pies ma gorączkę, letarg lub osłabienie ruchów, niezbędna będzie pomoc weterynarza Po okresie postu pies powinien stopniowo powracać do swojej zwykłej diety, zaczynając początkowo od diety miękkiej. Pod żadnym pozorem nie leczysz swojego psa lekami dopuszczonymi do stosowania u ludzi, nawet jeśli działają na Ciebie w przypadku zapalenia żołądka i jelit, ponieważ ich fizjologia jest zupełnie inna Ten artykuł ma jedynie charakter informacyjny, w nie mamy uprawnień do przepisywania leczenia weterynaryjnego ani postawienia jakiejkolwiek diagnozy. Zachęcamy do zabrania pupila do weterynarza w przypadku, gdy będzie miał jakikolwiek stan chorobowy lub dyskomfort. Jeśli chcesz przeczytać więcej artykułów podobnych do Naturalne środki na zapalenie żołądka i jelit u psów, zalecamy przejście do naszej sekcji Problemy z jelitami.
Przez aktualizacja dnia 18:58 Alergia u psa - objawy Jak rozpoznać alergię u psa? Głównymi objawami alergii u psów są symptomy na podłożu dermatologicznym. Wystąpieniu reakcji alergicznej u czworonogów towarzyszy świąd skóry. Uporczywe drapanie lub wygryzanie partii ciała powinno być pierwszym niepokojącym sygnałem, na który powinniśmy zwrócić uwagę. Bardzo często dochodzi do uszkodzenia wierzchniej warstwy skóry, która może powodować ropne zapalenie skóry dodatkowo nasilające świąt u czworonoga. Zmiany zwykle obejmują głowę, uszy oraz wargi zwierzęcia, jednakże w niektórych przypadkach może wystąpić także na skórze brzucha, bokach ciała i przestrzeni między palcami. Niekiedy alergia u psa objawia się również zapaleniem spojówek czy surowiczym wypływem z nosa. ©Shutterstock Typowymi zmianami o charakterze alergicznym są: rumień; wysypka; grudki lub ropne krostki; wtórne uszkodzenia typu przeczosy; nadżerki. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek niepokojących objawów, należy udać się do lekarza weterynarii, który przeprowadzi z nami szczegółowy wywiad i wykona odpowiednie badania, a następnie zaproponuje właściwe leczenie. Rozpoznanie alergii u psa Aby postawić diagnozę lekarz może zaproponować wykonanie śródskórnych testów alergicznych, podczas których zwierzęciu zostaną podane podskórne wyciągi alergenów. Wynik widoczny jest już po 15 minutach – jedynie odczyt pod kątem alergii na pchli jad jest wiarygodny dopiero po upływie 48 godzin. W niektórych przypadkach do zdiagnozowania alergii u psa stosuje się biorezonans lub pobranie materiału ze zmian (zeskrobiny, odcinki, a w niektórych przypadkach biopsje aspiracyjne cienkoigłowe). Nie zapominajmy bowiem, że do reakcji alergicznej może dochodzić nie tylko bezpośrednio po zetknięciu się z czynnikiem wywołującym uczulenie, ale także ze znacznym opóźnieniem, co może utrudnić rozpoznanie alergenu. Rodzaje alergii u psa Do najczęściej spotykanych rodzajów alergii u psa zaliczamy: Alergiczne pchle zapalenie skóry (APZS) APZS to alergia powstająca w wyniku kontaktu skóry psa ze śliną pcheł, które objawia się gwałtownym swędzeniem skóry u psa i w konsekwencji może doprowadzić do jej rozdrapania i powstania ran. APZS jest reakcją organizmu psa na białko, które znajduje się w ślinie pcheł – do jej wystąpienia wystarczy styczność nawet z jednym owadem. Ślina pcheł zawiera aż kilkanaście substancji uczulających o budowie białkowej i w przypadku, gdy mamy do czynienia z nasiloną nadwrażliwością, wywołuje niepożądaną reakcję już przy jednym ugryzieniu. Zwykle alergia u psa na pchły ma charakter sezonowy i występuje głównie podczas ciepłych miesięcy. U psów, które w okresie szczenięcym miały kontakt z pchłami, obserwuje się większa odporność na uczulenia niż psy dorosłe, które z owadami tymi stykają się po raz pierwszy. Alergia kontaktowa u psa Zwana także kontaktowym zapaleniem skóry. Pojawia się w wyniku bezpośredniej styczności skóry psa z substancjami środowiskowymi i może mieć zarówno charakter podrażnienia, jak i być wynikiem alergii. W wielu przypadkach wystąpienia tego rodzaju alergii ustalenie, z jakim rodzajem kontaktowego zapalenia skóry mamy do czynienia, jest bardzo trudne, a w nielicznych przypadkach wręcz niemożliwe - alergia ta ma bowiem podłoże immunologiczne. i za jej rozwój odpowiedzialna jest nadwrażliwość typu komórkowego. Reakcja skóry rozwija się w wyniku styczności z substancjami niewykazującymi właściwości drażniących. Zanim alergia rozwinie swą postać pełnoobjawową i wywołane zostaną objawy kliniczne, konieczna jest trwająca określony okres faza narażenia na alergen (6 miesięcy -2 lat). Alergia pokarmowa u psa To alergia charakteryzująca się zazwyczaj występowaniem świądu. Problemy natury pokarmowej obserwuje się raczej rzadko i jedynie w nielicznych przypadkach mogą przybierać postać alergicznego zapalenia okrężnicy, eozynofilowego zapalenia jelit lub ostrego alergicznego zapalenia żołądka. Podejrzenie o alergii pokarmowej u psa lekarz weterynarii wysnuwa zwykle dopiero po przeprowadzeniu bardzo dokładnego wywiadu z właścicielem zwierzęcia oraz przeprowadzeniu diety eliminacyjnej. Warto wiedzieć, że na podstawie obrazu klinicznego (w tym przypadku najczęściej jest to swędząca skóra u psa) nie sposób stwierdzić, czy mamy do czynienia z alergią pokarmową czy też nietolerancją pokarmową, która wymaga innych metod leczenia. Leczenie alergii u psa Alergia u psa jest chorobą nieuleczalną, w związku z czym wykazująca skuteczność immunoterapia swoista powinna być stosowana przez okres kilku lat, a najlepiej przez całe życie czworonoga. ©Shutterstock Leczenie alergii w dużej mierze opiera się przede wszystkim na wyeliminowaniu z otoczenia zwierzęcia uczulających go substancji. Jednym z proponowanych przez lekarzy weterynarii rozwiązań jest leczenie objawowe, polegające na podawaniu zwierzęciu sterydów z ewentualnym dodatkiem środków o charakterze paliatywnym. Możliwe jest także stosowanie preparatów odczulających dedykowanych zwierzętom, które zawierają alergeny w postaci roztworów wodnych. Średnia skuteczność ich działania wynosi od 50 do 80%. Forma leczenia jest oczywiście podyktowana indywidualnym przypadkiem oraz rodzajem alergii u psa i musi zostać opracowana przez lekarza weterynarii. W przypadkach alergicznych schorzeń skórnych u czworonogów możliwa jest alternatywna metoda skutecznego leczenia, jaką jest immunoterapia swoista czyli odczulanie. Opiera się ona na stopniowym przyzwyczajaniu organizmu do wzrastających dawek alergenu w celu zmniejszenia niepożądanej reakcji alergicznej. Z kolei w sytuacji rozpoznania alergii pokarmowej u psa, konieczne jest wprowadzenie diety eliminacyjnej i zrezygnowanie z uczulających zwierzę pokarmów. Konsultacja: lekarz weterynarii Franek Paśko
Ibd u kota IBD (Inflamatory Bowel Disease) to skrótowa nazwa dla nieswoistego zapalenia jelit. Zapalenie nieswoiste to takie, które nie ma ustalonej konkretnej i jednoznacznej przyczyny. Obecnie uważa się, że czynnikami, które mogą wpływać na rozwój IBD są: nieprawidłowa dieta, zaburzenia w równowadze mikroflory jelitowej, zaburzenia w funkcjonowaniu układu odpornościowego, niewykluczone są też predyspozycje genetyczne. IBD może dotyczyć jelita grubego i cienkiego, czasem zdarza się, że procesem zapalnym objęty jest także żołądek. W poniższym artykule skupię się jednak na chorobie zapalnej jelit. Co to jest IBD?Limfocytarno-plazmocytarne zapalenie jelita cienkiegoZespół hipereozynofilowyDiagnostyka IBD u kotaIBD u kota dietaLeczenie IBD u kotaIBD u kota rokowanie Co to jest IBD? Co to jest ibd? Pacjenci są najczęściej dotknięci dwoma głównymi postaciami tej choroby, są to: Limfocytarno-plazmocytarne zapalenie jelita cienkiego (w skrócie LPE). Eozynofilowe zapalenie żołądka, jelita cienkiego oraz okrężnicy (EGE). W trakcie trwania choroby, organizm uznaje bakterie, zasiedlające jelito lub fragmenty treści pokarmowej, za substancje drażniące i wywołujące stan zapalny. Układ immunologiczny funkcjonujący w obrębie jelit, jest stale pobudzany obecnością drażniących dla organizmu substancji, w efekcie czego jego komórki takie jak eozynofile czy też plazmocyty, infiltrują ścianę jelita. Jeśli proces nie zostanie w porę rozpoznany i leczenie nie zostanie wprowadzone, może dojść do ścieńczenia ściany jelit i utraty zdolności wchłaniania składników pokarmowych. Jelito traci przez to swoją funkcję. Limfocytarno-plazmocytarne zapalenie jelita cienkiego Limfocytarno-plazmocytarne zapalenie jelita cienkiego (LPE) występuje częściej, niż eozynofilowe zapalenie jelit, żołądka oraz okrężnicy (EGE). Choroba nie daje żadnych, charakterystycznych objawów, dlatego postawienie rozpoznania bez dodatkowych badań jest ciężkie. LPE u kota objawy Kot dotknięty LPE wykazuje takie objawy jak: częste, nawracające biegunki, bez objawów bólowych, utrata masy ciała, przy stałym apetycie i niezmiennych stolcach, sierść kota może być nastroszona, pozbawiona blasku, a sam pacjent – apatyczny, bez chęci do zabawy. Jeśli zmiany zapalne lokalizują się w dwunastnicy, biegunka może nie występować, a choroba będzie się objawiała wymiotami, głównie po posiłkach. Mogą pojawić się krwawe stolce w mocno zaawansowanym stadium. Zauważalne jest pogorszenie samopoczucia pacjenta, występuje ból w obrębie jamy brzusznej. Opiekun często słyszy przelewającą się treść pokarmową, występują także obfite gazy o intensywnym zapachu. Pacjenci dotknięci tym schorzeniem, tracą apetyt, lecz mimo tego wymioty nadal trwają. Zespół hipereozynofilowy Zespół hipereozynofilowy (HES) zazwyczaj objawia się jako: płytka eozynofilowa, wrzód eozynofilowy, ziarniniak eozynofilowy. W zaawansowanych przypadkach, oprócz wymienionych przeze mnie jednostek, występuje też eozynofilowe zapalenie jelita cienkiego (EGE). Może także czasem pojawić się w przypadku uogólnionej mastocytozy. Objawy kliniczne są bardzo podobne do tych, które występują przy limfocytarno-plazmocytarnym zapaleniu jelita cienkiego, jednak mogą być silniej wyrażone. Diagnostyka IBD u kota Diagnostyka nieswoistego zapalenia jelit Podczas stawiania diagnozy, należy najpierw wykluczyć wszystkie schorzenia, które również mogą wywołać takie objawy kliniczne. Mogą to być na przykład: zatrucie pokarmowe, alergia pokarmowa, obecność ciała obcego w przewodzie pokarmowym. Po wykluczeniu najbardziej oczywistych przyczyn, lekarz zajmujący się takim pacjentem, powinien się zastanowić nad: obecnością pasożytów w przewodzie pokarmowym pacjenta, chłoniakiem jelit, żołądka, infekcją bakteryjną, przerostem flory jelitowej, nadczynnością tarczycy. Przy wykluczaniu powyższych jednostek chorobowych przydatne będą badania krwi. U pacjentów dotkniętych nieswoistym zapaleniem jelit, wyniki badań krwi często nie odbiegają od norm. Może jednak wystąpić podwyższenie ilości białych krwinek (WBC), anemia, spowodowana upośledzeniem wchłaniania w obrębie jelit. Dodatkowo, enzymy wątrobowe również mogą być podwyższone. Charakterystyczny przy IBD jest obniżony poziom kwasu foliowego oraz witamin z grupy B (zwłaszcza B12, kobalaminy), spowodowany przez zaburzenia funkcji jelit. Określenie ich poziomu we krwi jest bardzo pomocne przy stawianiu diagnozy. Przydatne przy diagnozowaniu IBD jest badanie ultrasonograficzne. Do badania pacjent powinien być przygotowany ścisłą dietą, aby właściwie ocenić grubość ściany jelit. Zauważalna jest zmiana grubości ściany jelit, może wystąpić obrzęk jednego z obszarów jelit, u niektórych kotów da się także zauważyć powiększenie węzłów chłonnych krezkowych. Bardziej pewną diagnozę można też postawić na podstawie badania wycinka lub bioptatu pobranego ze ściany jelit. Wycinek jest przekazywany do badania histopatologicznego, gdzie po wybarwieniu i przygotowaniu preparatów poddaje się go dokładnej ocenie pod mikroskopem. U pacjenta dotkniętego IBD, w wycinku zostanie znaleziona duża liczba komórek zapalnych, stwierdzony też zostanie zanik kosmków jelitowych a także zmiany w nabłonku jelit. Określenie typu komórek zapalnych pozwala na określenie z jakim konkretnie rodzajem IBD (eozynofilowe, plazmocytarne, limfocytarne) mamy do czynienia. Niekiedy, w przypadku intensywnego wyrażonego procesu, trwającego od dawna, rozpoznanie bywa trudne, ponieważ zmiany w budowie jelita przypominają te, które obserwuje się w przypadku wystąpienia chłoniaka jelit. Wycinek może być pobrany podczas laparoskopii diagnostycznej lub za pomocą endoskopu. Na podstawie badania kału, zostanie wykluczona lub potwierdzona obecność pasożytów. Dodatkowo, jeśli występuje podejrzenie przerostu flory bakteryjnej, lub też zapalenia bakteryjnego, warto zdecydować się na dokładne badanie próbki kału. Posiew bakteriologiczny wyjaśni, z jakimi bakteriami mamy do czynienia i pozwoli określić, jaki antybiotyk będzie najbardziej skuteczny. Ibd u kota dieta Już przy podejrzeniach wystąpienia IBD warto zastanowić się nad dietą pacjenta. Tak jak wspomniałam na początku, przyczyny rozwoju nieswoistego zapalenia jelit nie są do końca poznane, jednak prawie u połowy pacjentów ze stwierdzonym IBD poprawa następuje przy zmianie karmy dla kota. Warto już na początku wykluczyć czynniki związane z jedzeniem, zmieniając karmę na taką, która jest przeznaczona dla alergików, lub zwierząt wrażliwych. Zawsze warto zwracać uwagę na skład karmy, upewniając się, że jest tam tylko jedno źródło białka (na przykład tylko kurczak), karma nie ma dodatku wzmacniaczy smaku czy barwników sztucznych. Przy zmianie karmy musisz uzbroić się w cierpliwość, ponieważ pierwsze efekty są widoczne po około dwóch tygodniach. Przy określeniu niedoboru witamin z grupy B oraz kwasu foliowego, warto wprowadzić suplementację w dawce odpowiadającej zapotrzebowaniu pacjenta. Najnowsze badania donoszą, że pozytywne efekty obserwuje się przy włączeniu pacjentom dodatkowej suplementacji kwasów omega 3 i 6. Rozsądne jest też wprowadzenie środków powlekających ścianę przewodu pokarmowego (np. sukralfat). Leczenie IBD u kota Leczenie ibd u kota Oprócz odpowiedniej diety, równie istotne jest zapanowanie nad florą jelitową. U pacjentów, którzy nie reagują na zmianę karmy, lub mają bardzo silnie wyrażoną biegunkę, konieczne jest wprowadzenie antybiotykoterapii, aby ograniczyć rozrost bakterii w jelitach, oraz odpowiednich preparatów probiotycznych, by nie doszło do wyjałowienia przewodu pokarmowego. Dobre efekty terapeutyczne są osiągane przy stosowaniu metronidazolu oraz amoksycyliny z kwasem klawulanowym, w dawkach dostosowanych do masy ciała pacjenta. Należy pamiętać o zastosowaniu odpowiednich odstępów czasowych, między podawaniem antybiotyków i probiotyków. Jeśli mimo wprowadzenia diety oraz regulacji flory bakteryjnej, objawy nie ustępują, biegunki nadal trwają z taką samą intensywnością i nie jest zauważalna poprawa, warto przemyśleć wprowadzenie terapii kortykosterydoidowej, oczywiście nie rezygnując z diety. Przeciwzapalny efekt działania kortykosteroidów, zmniejsza napływ komórek układu immunologicznego do jelita oraz zmniejsza obrzęk w ścianie jelita. Jest to terapia obarczona ryzykiem wystąpienia wielu skutków ubocznych (poliuria, polidypsja, nadmierny apetyt) a także zaburzeń prowadzących do cukrzycy, dlatego koty przyjmujące leki sterydowe powinny być szczególnie uważnie monitorowane na badaniach kontrolnych u lekarza prowadzącego. Leki kortykosteroidowe najczęściej są podawane kotu doustnie. Dawka powinna być modyfikowana wraz z postępami w leczeniu. Czasem jednak potencjał immunosupresyjny leków sterydowych może się okazać niewystarczający do opanowania intensywnego IBD. W takich przypadkach wprowadzane są leki takie jak chlorambucil czy też azatiopryna. Jeśli żadna wprowadzona terapia nie przynosi pozytywnych efektów, diagnoza powinna być ponownie przemyślana, a badania przeprowadzone ponownie. Warto pamiętać, że przewlekła biegunka u kota, zwłaszcza występująca z wymiotami, szybko może doprowadzić do odwodnienia. Udzielając pomocy takiemu pacjentowi, nie można więc zapominać o odpowiednim nawodnieniu oraz wprowadzeniu leków przeciwwymiotnych. IBD u kota rokowanie Rokowanie w przypadku pacjenta dotkniętego IBD jest zależne od stopnia zaawansowania procesu. Jeśli choroba jest słabo wyrażona, manifestuje się okresową biegunką, bez wymiotów, osłabienia pacjenta i poddaje się zaordynowanemu leczeniu, rokowanie jest dobre. Należy jednak pamiętać, że jest to schorzenie, z którym walka trwa całe życie pacjenta, nie można mówić o „wyleczeniu” a jedynie o „opanowaniu objawów”. Objawy chorobowe mogą powrócić w każdej chwili, przy zmianie karmy albo w chwilach stresu, nawet przy właściwie dobranych lekach. Niezbędne są częste kontrole u lekarza prowadzącego i ocena stanu zdrowia pacjenta. Badanie USG, pozwalające na ocenę stopnia zaawansowania choroby powinno być wykonywane przynajmniej raz na 4 miesiące, oczywiście u pacjentów ustabilizowanych. Podsumowanie Niestety, nie ma jednoznacznego sposobu aby zapobiec wystąpieniu IBD, nie należy jednak ignorować żadnych objawów, które mogą nasunąć podejrzenie choroby. Jeśli nie zostanie podjęte leczenie, choroba może się rozwijać i zajmować kolejne części jelit. Jej objawy działają wyniszczająco na zwierzę, koty słabną i tracą chęć do życia. Uważa się, że prawidłowa dieta, stosowanie dobrych jakościowo karm o wysokiej zawartości mięsa i niewielkiej ilości zbóż, może uchronić koty przed podrażnieniem przewodu pokarmowego i zmniejszyć ryzyko wystąpienia IBD.
Streszczenie Wgłobienie jelit jest dobrze znanym stanem bezpośredniego zagrożenia życia, dlatego bardzo ważne jest jego szybkie i precyzyjne zdiagnozowanie. Wgłobienie dotyczy najczęściej młodych zwierząt i może powstawać w wyniku parwowirusowego zapalenia jelit, obecności ciała obcego lub pasożytów. U starszych osobników występuje głównie wtórnie do obecności zmian rozrostowych w obrębie jelit. Jedyną szybką i czułą metodą diagnostyki wgłobienia jest badanie ultrasonograficzne (USG) jamy brzusznej. Obraz, który uzyskujemy w badaniu, jest patognomiczny dla tej jednostki chorobowej, a postępowaniem z wyboru jest zabieg chirurgiczny. Niniejszy artykuł opisuje przypadek wgłobienia jelit u psa bez typowych cech niedrożności przewodu pokarmowego w badaniu ultrasonograficznym. Słowa kluczowe pies, wgłobienie, diagnostyka, leczenie Abstract Intussusception is a well known life-threatening condition which requires quick and accurate diagnosis. The disease most commonly affects young animals and might be the consequence of parvoviral intestinal inflammation, presence of a foreign body or parasitic infestation. In older animals intussusception is mainly secondary to proliferative lesions in the intestinal wall. The only rapid and sensitive diagnostic method is an abdominal ultrasound. Obtained image is pathognomic for this disease entity and surgical intervention is a treatment method of choice. The article describes a case of intussusception with an atypical ultrasound image. Keywords dog, intussusception, diagnostics, treatment Dostęp ograniczony. Pełen dostęp do artykułu tylko dla zalogowanych użytkowników z wykupioną subskrypcją. zaloguj się zarejestruj się
zapalenie jelit u psa forum